โดยปกติร่างกายของคนเราต้องการสารอาหารที่ได้สมดุล
เพื่อสุขภาพที่ดี แต่ในภาวะปัจจุบัน คนส่วนใหญ่
(โดยเฉพาะคนเมือง) ได้รับสารอาหารไม่ครบ 5 หมู่
ซึ่งอาหารที่รับประทานเข้าไปส่วนมากจะเป็นอาหารประเภทไขมัน แป้ง เกลือ เนื้อสัตว์เป็นส่วนใหญ่
ทำให้ขาดสารอาหารประเภทเส้นใย ผัก ผลไม้ วิตามิน และแร่ธาตุ เป็นเหตุทำให้เกิดโรคหัวใจ โรคมะเร็ง โรคอ้วน เบาหวาน
โรคความจำเสื่อม ฯลฯ นอกจากนี้อุปนิสัยและความเคยชินหลายอย่างก็มีผลต่อการขาดสารอาหาร
และการใช้ชีวิตประจำวันของเรามักจะได้รับสิ่งแปลกปลอมหรือสารพิษเข้ามาในร่างกายเพิ่มขึ้นด้วย เช่น
คนที่ดื่มเหล้า
เหล้า ๑ กรัมทำให้ร่างกายเสียพลังงาน ๗ แคลอรี
โดยไม่ได้ให้คุณค่าของสารอาหารเลย
เหล้าทำให้ร่างกายสูญเสียวิตามินบี ซี สังกะสี แมกนีเซียมโพแทสเซียม
เหล้าทำลายตับ ทำให้พิษสะสมในร่างกายมากขึ้น ทำให้เป็นโรคตับแข็งหรือโรคมะเร็งง่ายขึ้น
เหล้า ๑ กรัมทำให้ร่างกายเสียพลังงาน ๗ แคลอรี
โดยไม่ได้ให้คุณค่าของสารอาหารเลย
เหล้าทำให้ร่างกายสูญเสียวิตามินบี ซี สังกะสี แมกนีเซียมโพแทสเซียม
เหล้าทำลายตับ ทำให้พิษสะสมในร่างกายมากขึ้น ทำให้เป็นโรคตับแข็งหรือโรคมะเร็งง่ายขึ้น
คนที่สูบบุหรี่
บุหรี่มีผลระคายเคืองต่อปอด เพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็ง
โดยตรงและทางอ้อม
การสูบบุหรี่ทำให้ความต้องการสารอาหารพวกวิตามินบี๑๒
กรดโฟลิก วิตามินซี และอี ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระมากขึ้น
เพราะต้องไปต่อสู้กับความเสื่อมของ เนื้อเยื่อ และการเพิ่มขึ้นของอนุมูลอิสระที่ทำลายเนื้อเยื่อ ต่างๆ ของร่างกาย
นอกจากนี้ยังพบว่าบีตาแคโรทีนในคนสูบบุหรี่จะต่ำกว่าคนทั่วไปอีกด้วย
คนดื่มกาแฟ ชา
การดื่มกาแฟและชา โดยเฉพาะก่อนหรือหลังอาหาร ๑ ชั่วโมง
จะมีผลลดการดูดซึมธาตุเหล็กถึงร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์
ออกจากร่างกายมากขึ้น และทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน
การเตรียมอาหารและการแปรรูปอาหาร
การล้าง การปรุง การเก็บเกี่ยว การบรรจุหีบห่อ การขนส่ง การเก็บอาหาร
มีผลต่อการสูญเสียวิตามินอย่างมาก ในขั้นตอนการผลิต โดยเฉพาะวิตามินซี เช่น
การสีข้าว เพื่อให้ข้าวมีสีขาวสวยน่ารับประทาน
มีผลทำให้ไฟเบอร์หลุดหายไป ในระหว่างการขัดสี
และการเติมกลิ่น สี รส ในอาหารทำให้คุณค่าของสารอาหาร ด้อยและขาดหายไป
ความต้องการสารอาหาร
ของคนในแต่ละวัยก็มีข้อแตกต่างกันดังนี้
ในวัยเด็ก
จึงต้องการเสริมปริมาณธาตุเหล็ก แคลเซียม โฟลิก โครเมียม สังกะสี วิตามินเอ บี๑ บี๒ วิตามินซี
ให้พอกับความต้องการอาหารเพื่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการที่มีมากขึ้น
เป็นวัยที่ขาดแคลนอาหารได้ง่าย และจากปัจจัยหลายอย่างด้วยกัน เช่น การกินอาหารได้น้อยลง เนื่องจากปัญหาของสุขภาพฟัน
และช่องปาก ผลกระทบจากยารักษาโรค ความเจ็บป่วยทางร่างกายและจิตใจ การสัมผัสกับแสงแดดน้อยลง (ทำให้ขาดการสร้างวิตามินดี อันเป็นผลทำให้ร่างกายขาดแร่ธาตุแคลเซียม เหล็ก สังกะสี วิตามินดี แคโรทีนอยด์ ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ภูมิคุ้มกันในร่างกายต่ำลงและร่างกายเสื่อมถอยเร็วขึ้น
คนท้องและหญิงที่อยู่ในภาวะให้นมบุตร
จะทำให้ลูกแข็งแรง แม่สุขภาพดี ฟื้นตัวได้เร็ว และในระหว่างให้นมบุตร ร่างกายมีความต้องการวิตามิน แคลเซียม สังกะสี แมกนีเซียม สำหรับการเติบโตของทารก ทำให้ร่างกายต้องการปริมาณสารอาหารมากกว่าระหว่างการตั้งครรภ์เสียอีก
หญิงวัยหมดประจำเดือน
เนื่องจากการลดลงของระดับฮอร์โมนและการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย
การได้สารอาหารที่เหมาะสม และเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย โดยไม่ต้องใช้ฮอร์โมนเพิ่ม
จะช่วยลดอาการต่างๆ ในช่วงวัยหมดประจำเดือนได้ อีกทั้งยังช่วยป้องกันภาวะโรคกระดูกพรุน
และยังถือเป็นการชะลอความแก่ได้ดี รวมทั้งการออกกำลังกาย การฝึกจิตใจ เป็นต้น
ปัจจัยอื่นๆ ที่มีผลกระทบต่อภาวะการขาดสารอาหารที่เหมาะสมจำเป็นต่อร่างกาย เช่น
การออกกำลังกายที่น้อยไป
โรคเจ็บป่วยเรื้อรัง
การใช้ยาเคมีต่อเนื่องยาวนาน
ปัญหาจากจิตใจ
ภาวะสารพิษต่างๆ จากอาหาร และสิ่งแวดล้อม
อาชีพการงาน
การกินอาหารที่ขาดความรู้ความเข้าใจ
ปัญหาเศรษฐกิจ
และด้วยเหตุผลดังกล่าวนี้ จึงมีผู้ที่เสนอแนวคิดในเรื่อง การกินอาหารเสริมเพื่อสุขภาพในทัศนะแพทย์ทางเลือกแบบแผนปัจจุบันที่มุ่งเน้นไปทางด้านสารอาหารที่ร่างกายขาดแคลน เช่น
กรดอะมิโนที่จำเป็นต่อร่างกาย
กรดไขมันที่จำเป็น (ซึ่งในร่างกายของเราสร้างเองไม่ได้)
รวมไปถึงวิตามิน แร่ธาตุและสารไฟโทเคมิคัล (พฤกษเคมี)
อันเป็นทางเลือกหนึ่งที่มีบทบาทสำคัญในการดูแลสุขภาพ และเพื่อการป้องกันและรักษา
และเชื่อว่าเป็นแนวโน้มที่สำคัญในทศวรรษนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
