โดยปกติร่างกายของคนเราต้องการสารอาหารที่ได้สมดุล
เพื่อสุขภาพที่ดี แต่ในภาวะปัจจุบัน คนส่วนใหญ่
(โดยเฉพาะคนเมือง) ได้รับสารอาหารไม่ครบ 5 หมู่
ซึ่งอาหารที่รับประทานเข้าไปส่วนมากจะเป็นอาหารประเภทไขมัน แป้ง เกลือ เนื้อสัตว์เป็นส่วนใหญ่
ทำให้ขาดสารอาหารประเภทเส้นใย ผัก ผลไม้ วิตามิน และแร่ธาตุ เป็นเหตุทำให้เกิดโรคหัวใจ โรคมะเร็ง โรคอ้วน เบาหวาน
โรคความจำเสื่อม ฯลฯ นอกจากนี้อุปนิสัยและความเคยชินหลายอย่างก็มีผลต่อการขาดสารอาหาร
และการใช้ชีวิตประจำวันของเรามักจะได้รับสิ่งแปลกปลอมหรือสารพิษเข้ามาในร่างกายเพิ่มขึ้นด้วย เช่น
คนที่ดื่มเหล้า
เหล้า ๑ กรัมทำให้ร่างกายเสียพลังงาน ๗ แคลอรี
โดยไม่ได้ให้คุณค่าของสารอาหารเลย
เหล้าทำให้ร่างกายสูญเสียวิตามินบี ซี สังกะสี แมกนีเซียมโพแทสเซียม
เหล้าทำลายตับ ทำให้พิษสะสมในร่างกายมากขึ้น ทำให้เป็นโรคตับแข็งหรือโรคมะเร็งง่ายขึ้น
เหล้า ๑ กรัมทำให้ร่างกายเสียพลังงาน ๗ แคลอรี
โดยไม่ได้ให้คุณค่าของสารอาหารเลย
เหล้าทำให้ร่างกายสูญเสียวิตามินบี ซี สังกะสี แมกนีเซียมโพแทสเซียม
เหล้าทำลายตับ ทำให้พิษสะสมในร่างกายมากขึ้น ทำให้เป็นโรคตับแข็งหรือโรคมะเร็งง่ายขึ้น
คนที่สูบบุหรี่
บุหรี่มีผลระคายเคืองต่อปอด เพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็ง
โดยตรงและทางอ้อม
การสูบบุหรี่ทำให้ความต้องการสารอาหารพวกวิตามินบี๑๒
กรดโฟลิก วิตามินซี และอี ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระมากขึ้น
เพราะต้องไปต่อสู้กับความเสื่อมของ เนื้อเยื่อ และการเพิ่มขึ้นของอนุมูลอิสระที่ทำลายเนื้อเยื่อ ต่างๆ ของร่างกาย
นอกจากนี้ยังพบว่าบีตาแคโรทีนในคนสูบบุหรี่จะต่ำกว่าคนทั่วไปอีกด้วย
คนดื่มกาแฟ ชา
การดื่มกาแฟและชา โดยเฉพาะก่อนหรือหลังอาหาร ๑ ชั่วโมง
จะมีผลลดการดูดซึมธาตุเหล็กถึงร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์
การดื่มกาแฟปริมาณมากจะทำให้แคลเซียมถูกขับ
ออกจากร่างกายมากขึ้น และทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน
การเตรียมอาหารและการแปรรูปอาหาร
การล้าง การปรุง การเก็บเกี่ยว การบรรจุหีบห่อ การขนส่ง การเก็บอาหาร
มีผลต่อการสูญเสียวิตามินอย่างมาก ในขั้นตอนการผลิต โดยเฉพาะวิตามินซี เช่น
การสีข้าว เพื่อให้ข้าวมีสีขาวสวยน่ารับประทาน
มีผลทำให้ไฟเบอร์หลุดหายไป ในระหว่างการขัดสี
และการเติมกลิ่น สี รส ในอาหารทำให้คุณค่าของสารอาหาร ด้อยและขาดหายไป
การทำอาหารบรรจุเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปได้ทำลายคุณค่าธรรมชาติของสารอาหารลงไปอย่างชัดเจน
ความต้องการสารอาหาร
ของคนในแต่ละวัยก็มีข้อแตกต่างกันดังนี้
ในวัยเด็ก
จึงต้องการเสริมปริมาณธาตุเหล็ก แคลเซียม โฟลิก โครเมียม สังกะสี วิตามินเอ บี๑ บี๒ วิตามินซี
ให้พอกับความต้องการอาหารเพื่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการที่มีมากขึ้น
สำหรับวัยกลางคน-สูงอายุ
เป็นวัยที่ขาดแคลนอาหารได้ง่าย และจากปัจจัยหลายอย่างด้วยกัน เช่น การกินอาหารได้น้อยลง เนื่องจากปัญหาของสุขภาพฟัน
และช่องปาก ผลกระทบจากยารักษาโรค ความเจ็บป่วยทางร่างกายและจิตใจ การสัมผัสกับแสงแดดน้อยลง (ทำให้ขาดการสร้างวิตามินดี อันเป็นผลทำให้ร่างกายขาดแร่ธาตุแคลเซียม เหล็ก สังกะสี วิตามินดี แคโรทีนอยด์ ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ภูมิคุ้มกันในร่างกายต่ำลงและร่างกายเสื่อมถอยเร็วขึ้น
คนท้องและหญิงที่อยู่ในภาวะให้นมบุตร
การได้รับสารอาหาร วิตามิน และแร่ธาตุที่ดี จะมีผลต่อแม่และลูกในครรภ์ สารอาหารที่เหมาะสม
จะทำให้ลูกแข็งแรง แม่สุขภาพดี ฟื้นตัวได้เร็ว และในระหว่างให้นมบุตร ร่างกายมีความต้องการวิตามิน แคลเซียม สังกะสี แมกนีเซียม สำหรับการเติบโตของทารก ทำให้ร่างกายต้องการปริมาณสารอาหารมากกว่าระหว่างการตั้งครรภ์เสียอีก
หญิงวัยหมดประจำเดือน
การเข้าสู่วัยหมดประจำเดือน ทำให้ผู้หญิงจำนวน มากมีอาการต่างๆ มากมาย
เนื่องจากการลดลงของระดับฮอร์โมนและการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย
การได้สารอาหารที่เหมาะสม และเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย โดยไม่ต้องใช้ฮอร์โมนเพิ่ม
จะช่วยลดอาการต่างๆ ในช่วงวัยหมดประจำเดือนได้ อีกทั้งยังช่วยป้องกันภาวะโรคกระดูกพรุน
และยังถือเป็นการชะลอความแก่ได้ดี รวมทั้งการออกกำลังกาย การฝึกจิตใจ เป็นต้น
ปัจจัยอื่นๆ ที่มีผลกระทบต่อภาวะการขาดสารอาหารที่เหมาะสมจำเป็นต่อร่างกาย เช่น
การออกกำลังกายที่น้อยไป
โรคเจ็บป่วยเรื้อรัง
การใช้ยาเคมีต่อเนื่องยาวนาน
ปัญหาจากจิตใจ
ภาวะสารพิษต่างๆ จากอาหาร และสิ่งแวดล้อม
อาชีพการงาน
การกินอาหารที่ขาดความรู้ความเข้าใจ
ปัญหาเศรษฐกิจ
และด้วยเหตุผลดังกล่าวนี้ จึงมีผู้ที่เสนอแนวคิดในเรื่อง การกินอาหารเสริมเพื่อสุขภาพในทัศนะแพทย์ทางเลือกแบบแผนปัจจุบันที่มุ่งเน้นไปทางด้านสารอาหารที่ร่างกายขาดแคลน เช่น
กรดอะมิโนที่จำเป็นต่อร่างกาย
กรดไขมันที่จำเป็น (ซึ่งในร่างกายของเราสร้างเองไม่ได้)
รวมไปถึงวิตามิน แร่ธาตุและสารไฟโทเคมิคัล (พฤกษเคมี)
อันเป็นทางเลือกหนึ่งที่มีบทบาทสำคัญในการดูแลสุขภาพ และเพื่อการป้องกันและรักษา
และเชื่อว่าเป็นแนวโน้มที่สำคัญในทศวรรษนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น